Meloni haalt fel uit naar de rechterlijke macht, en de National Magistrates' Association reageert: "Wij bemoeien ons niet met politiek; wij respecteren alleen de Grondwet."

"Magistraten bemoeien zich niet met politiek; ze doen hun werk elke dag, ondanks beledigingen, intimidatie en een voortdurende campagne van delegitimering die de fundamenten van onze democratische staat schaadt." Dit is het bondige en harde antwoord van het Centraal Uitvoerend Comité van de Nationale Vereniging van Magistraten op de beschuldigingen van premier Giorgia Meloni.

De afgelopen uren heeft de premier herhaaldelijk fel geprotesteerd tegen de rechterlijke macht, te beginnen met de aankondiging dat het Tribunaal van Ministers haar standpunt in de Almasri-zaak had opgeschort , en ze deed dat opnieuw met een andere post op sociale media en in een interview met Tg5 gisteravond. "Links grijpt naar de rechter om ons te verslaan", waren onder andere haar woorden, die een eindeloos conflict tussen de twee machten van de overheid weer aanwakkerden.

De verklaring van het ANM vervolgt: "Rechtspraak wordt uitgeoefend in naam van het volk. Rechters zijn uitsluitend onderworpen aan de wet. Dit staat in artikel 101 van onze Grondwet, een hoeksteen van onze democratie. De Italiaanse rechterlijke macht zal haar taken blijven uitvoeren met diep respect voor haar constitutionele mandaat. Er is geen plan tegen de uitvoerende macht; dit beweren zou een misvatting zijn over hoe de scheiding der machten in de staat werkt ."

Minister van Justitie Carlo Nordio komt terug op de kwestie van zijn kabinetschef , Giusi Bartolozzi , die centraal staat in het onderzoek naar de Almasri-affaire, ook al loopt er momenteel geen formeel onderzoek naar haar. Bartolozzi zou een sleutelrol hebben gespeeld bij het bewerkstelligen van de vrijlating van de Libische generaal die beschuldigd wordt van oorlogsmisdaden en gezocht wordt door het Internationaal Strafhof. "Na voortdurende, openbare en ononderbroken berichtgeving over de rol van mijn kabinetschef, Dr. Giusi Bartolozzi, heb ik de motivering van het Ministerieel Tribunaal gelezen en de conclusies die sommige kranten daaruit hebben getrokken. Net zoals president Meloni het surrealistisch vond dat haar ministers zonder haar toestemming handelden, vind ik het ook kinderachtig om te suggereren dat mijn kabinetschef onafhankelijk handelde", aldus de minister.

Ik herhaal dat al haar handelingen, absoluut al haar handelingen, in overeenstemming waren met mijn bevelen, waarvoor ik uiteraard de politieke en juridische verantwoordelijkheid op mij neem. De suggestie alleen al, die ik met afschuw heb vernomen, dat een aanklacht tegen mijn medeplichtige een truc is om de strafrechtspleging een taak toe te wijzen die nu puur parlementair is, schrikt mij af, omdat het een politieke uitbuiting van het rechtssysteem zou vormen. Ik hoop dat er een einde komt aan deze insinuaties en dat het parlement, overeenkomstig het Grondwettelijk Recht, definitief zal beslissen over de rol van mijn ministerie, waarvan ik, ik herhaal, de enige en verantwoordelijke ben.

Wij herinneren eraan dat Bartolozzi volgens de onderzoeksdocumenten de correcte procedure zou hebben belemmerd door maximale vertrouwelijkheid te eisen, de voorkeur te geven aan communicatie via de app Signal om formele sporen te vermijden en door het ontwerp van de maatregel die de vrijlating van Almasri had kunnen voorkomen, niet aan minister Nordio te hebben voorgelegd .

Bovendien werd zijn getuigenis door onderzoekers als "onbetrouwbaar en leugenachtig" beschouwd , met ernstige tegenstrijdigheden over de daadwerkelijke informatie-uitwisseling met minister Nordio, met wie hij naar eigen zeggen regelmatig contact had. Uit getuigenissen blijkt ook dat de mogelijkheid werd besproken om Almasri met een staatsvlucht uit te zetten als hij door de gerechtelijke autoriteiten zou worden vrijgelaten.

Het Openbaar Ministerie van Rome onderzoekt een specifieke zaak tegen hem die zou kunnen leiden tot een gewone rechtszaak, waardoor de mogelijkheid van indirecte betrokkenheid van ministers open blijft. Bartolozzi lijkt daarmee een "zwakke schakel" te zijn in deze complexe rechtszaak, met aanklachten die voornamelijk betrekking hebben op omissies en het niet-transparante beheer van Almasri's detentie, die culmineerde in zijn vrijlating en repatriëring. Maar wanneer een minister de volledige verantwoordelijkheid voor alle beslissingen op zich neemt, worden ondergeschikten uitvoerders die moeilijk de schuld te geven zijn.

Het verzoek van Avs-fractieleider Luana Zanella aan de Kamervoorzitter om alle bijlagen met betrekking tot de Almasri-zaak openbaar te maken en beschikbaar te stellen aan alle afgevaardigden, in plaats van alleen het verzoek van de rechterlijke macht, werd afgewezen. Voorzitter Lorenzo Fontana reageerde — volgens parlementaire bronnen — op de brief van de parlementariër met een brief waarin hij benadrukte dat een "absoluut geconsolideerde en niet-tegenstrijdige praktijk" vereist dat alleen het autorisatieverzoek openbaar wordt gemaakt ("volledig afgedrukt en ook online gepubliceerd – en dus voor iedereen beschikbaar"), evenals "de notulen van de Raadsvergaderingen en het rapport van de Raad dat naar aanleiding van zijn rapportage aan de Assemblee is ingediend". In de brief van Fontana wordt uitgelegd dat "de bijlagen en aanvullende documenten die door de rechterlijke macht zijn verzonden" uitsluitend ter inzage zijn voor leden van de Raad. Dit is een erkende procedure, zoals in verschillende precedenten wordt vermeld.

De zaak begon op 6 januari , toen het hoofd van de Libische gerechtelijke politie zijn reis naar Europa begon. Hij vloog van Tripoli naar Londen met een tussenstop op luchthaven Fiumicino in Rome. Na zeven dagen in de Britse hoofdstad te hebben verbleven, reisde Almasri op 13 januari per trein naar Brussel en vervolgens met een vriend per auto door naar Duitsland. Op weg naar München werd hij op 16 januari door de politie aangehouden voor een routinecontrole, waarna hij mocht doorrijden. Uiteindelijk arriveerde hij met de auto in Turijn om een voetbalwedstrijd bij te wonen.

Op zaterdag 18 januari, twaalf dagen nadat de Libische commandant zijn tournee door Europa begon, vaardigde het Internationaal Strafhof – met een meerderheid van twee rechters tegen één – een arrestatiebevel uit voor de generaal wegens oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, gepleegd in de gevangenis van Mittiga, nabij Tripoli, sinds februari 2011. Volgens documenten uit Den Haag werden in die gevangenis onder zijn bevel 34 mensen gedood en een kind verkracht.

Op zondag 19 januari werd Almasri, die onlangs in de hoofdstad van Piëmont was aangekomen, gearresteerd en in hechtenis genomen door de Italiaanse politie. Hij werd op 21 januari op bevel van het Hof van Beroep vrijgelaten vanwege een procedurefout: het betrof een onregelmatige arrestatie, omdat het Internationaal Strafhof de documenten niet eerder aan minister van Justitie Nordio had doorgestuurd.

De arrestatie werd niet voorafgegaan door "gesprekken met de minister van Justitie, die verantwoordelijk is voor de betrekkingen met het Internationaal Strafhof; deze minister werd op 20 januari benoemd tot deze functie, onmiddellijk na ontvangst van de documenten van het hoofdkwartier van de politie in Turijn, en heeft tot op heden geen verzoek in deze zin ingediend", aldus de beschikking van het Hof van Beroep van Rome, dat de onmiddellijke vrijlating beveelt.

Kort na zijn vrijlating, diezelfde dag, werd de Libische commandant met een staatsvlucht uit Italië gerepatrieerd , waarna hij in triomf werd gedragen door tientallen aanhangers die hem met gejuich begroetten. De gebeurtenissen leidden tot heftige protesten van de oppositie en van het Internationaal Strafhof zelf , na de mislukte overgave van een man die ze gearresteerd wilden hebben voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. "We vragen om bevestiging van de autoriteiten over de genomen stappen, maar hebben die nog niet ontvangen", aldus het Internationaal Strafhof.

Een paar dagen later greep de regering voor het eerst officieel in, via minister van Binnenlandse Zaken Matteo Piantedosi , die tijdens het vragenuur in de Senaat een eerste antwoord gaf: nadat hij op last van het Hof van Beroep uit de gevangenis was vrijgelaten, werd Almasri " om dringende veiligheidsredenen gerepatrieerd naar Tripoli , op mijn uitzettingsbevel, gezien de gevaarlijkheid van het individu" en omdat hij sinds zijn vrijlating "op vrije voeten was in Italië".